Hristiyanlar, İsa’nın mesih olduğuna o kadar ikna olmuşlardır ki, Yahudilerin bu iddianın mantıksız ve temelsiz olduğunu düşünmeleri karşısında hayrete düşmektedirler. Hristiyanlar bu reddedişe şaşırmaktadırlar çünkü, İsa’nın hayatının her yönü – mucizevi olarak kendisine gebe kalınışından, çarmıha gerilmesine ve yeniden dirilmesine değin tümü – Yahudi Kutsal Yazıları’nda açıkça öngörülmemiş midir? Yahudilerin neden İsa’yı kendi mesihleri olarak kabul etmediklerini merak etmektedirler. Kendi Kutsal Kitaplarındaki bu kehanetlerin; Mesih’in acı çekeceğini,öleceğini ve ölümden sonra dirileceğini öngördüğünü nasıl olur da kavrayamazlar? Bu kadar çok Nobel Ödülü kazanan bir topluluk nasıl olur da bu kadar anlayışsız olabilir? Yoksa, sadece inatlarından dolayı mı reddetmektedirler?

Peki neden Yahudiler, Mesih’in dünyanın günahları için acı çekip öldüğü iddiasını reddettiler?

Cevap oldukça basittir: Yahudilerin mesihe ilişkin beklentileri, Yahudi Kutsal Kitabı’ndaki yüzlerce kehanete kökten bağlıdır ve Yahudilerin beklediği mesihin İsa ile ilgisi yoktur. Yahudilerin beklediği Mesih, dünyaya barış ve Tanrı’nın evrensel bilgisini getirecek, sürgündeki Yahudilerin bir araya gelmesini sğlayacak, Tanrı’ya düşman olanları yok edecek, ölülerin dirilişine neden olacak ve Yeruşalayim’de Tapınağı yeniden inşa edecek bir mesihtir.

O halde İsa kimdi?

Bu soruyu kesin olarak cevaplamak zordur, çünkü; çağdaşı olan hiçbir tarihçi İsa’dan bahsetmemiştir. İsa, mümkündür ki, birinci yüzyılda, yüzlerce belki de binlercesinden biri olarak, Celile’nin arka bahçelerinden çıkmış, yasanın yanlış tarafında yer almış ve imparatorluk tarafından idam edilmiş bir gezici vaizdi. İlk yüzyılda Romalılar tarafından çarmıha gerilmiş yüzbinlerce yahudiden biri olabilir. Yahudiler için, İsa’yı mesih ve Tanrı, Evrenin Yaratıcısı olarak adlandırmak saçma ve inanca aykırıdır.

Fakat, Hristiyanlar tarafından sıkça dile getirilen Yeşaya 53.Bölüm, Mesih’in insanlığın günahları için eziyet göreceğini ve öldürüleceğini bildirmiyor mu?

Bu sorunun cevabı da basittir: Yeşaya 53.bölüm’de asla Mesih’den bahsedilmemektedir. Kendiniz bakın!

Takip eden sayfalarda da göreceğiniz gibi, bu bölümün gelecekte gelecek olan bir mesih ile ilgisi yoktur. Bu bölüm bağlam dışına çıkarılmış ve bazı önemli kelimeleri yanlış çevrilmiştir. Hristiyanlığın başlamasından önce, gelecek olan mesihin insanlığın günahları için öldürüleceği, eziyet göreceği konusunda tek bir tahminde dahi bulunulmamıştı.

Bu önemli bir soruyu gündeme getirmektedir: Mesih’in dünyanın günahları için öleceğine dair herhangi bir beklenti yok iken, en eski Hıristiyanlar arasında bulunan Yahudiler ıstırap çeken bir mesihe inanmaya nasıl başladılar?

Bu inancın nasıl geliştiğini anlamak zor değildir. İsa, Roma’nın tiranlığının yakında sona ereceğini söylediyse ki bu, neden sonrasında imparatorlukla başını belaya soktuğunu açıklamaktadır; bazı insanlar onu geleneksel Yahudi anlayışı içinde bir mesih olarak görmüş olabilirler: İsrail’e zulüm edenleri Kutsal Topraklar’dan çıkaracak ve yeryüzünde Tanrı’nın egemenliğini geri getirecek kehanetlerini yerine getirecek olan, David soyundan gelen son hükümdar.

İsa bu rüyayı yerine getirmeyi başaramadığında ve Romalılar tarafından idam edildiğinde, bu umut paramparça oldu. Onlardan bazıları inançlarının bu nedenle temelsiz olduğuna karar vermelerine rağmen; bazıları, İsa’nın bir şekilde ölüler arasından yükseldiğine ve Tanrı’nın oğlu olduğuna inanmaya başladı. Onların akıl yürütmesi şuydu: İsa Mesih’tir. İsa çarmıha gerildi. Bu nedenle Mesih, çarmıha gerilmek zorundaydı.

Fakat bu inanç, bu istekli inananlar için devasa bir problem yarattı: Tanah’da, mesihin acı çekip öleceğini öngören hiçbir peygamberlik yoktu. Yeni inançları için destek bulma amacıyla Kutsal Kitap’ı araştırarak bu sorunu çözdüler. Fakat çözüm olarak ortaya koydukları ayetler, Mesih’e değil, Tanrı’nın inançlı, sadık kalanlarına atıfta bulunmaktadır. Yahudileri, Yeşaya 53. Bölüm’ün İsa Mesih hakkında konuştuğuna ikna etmeye çalıştıklarında kıvılcımlar uçmaya başladı!

Bu nedenle, bugüne kadar Hristiyanlar, Yahudilerin İsa’yı reddetmesine şaşırmakta ve Yahudiler de, Hristiyanlar’ın neden İsa’nın mesih olduğunu düşündüğüne şaşırmaktadırlar.

Mesih’in acı çekmesi ve ölmesi konusundaki inanç, erken dönem Hristiyanların icat ettiği bir düşüncedir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Hristiyanlar bu fikri oluşturduktan yıllar sonra Pavlus, bu düşünceyi Yahudiler için en büyük “ayak bağı” olarak gördü ve madem ki Yahudiler bu inancı çok saçma kabul ettiler, o halde bu gerçek olmalıydı (1.Korintliler 1: 18-25)

Yeşaya 52:15 – 53:1

Pek çok ulus ona şaşacak, Onun önünde kralların ağızları kapanacak. Çünkü kendilerine anlatılmamış olanı görecek, duymadıklarını anlayacaklar.

Duyduğumuza kim inanacaktı? Rab’bin kolu kime açığa çıktı?

Mika 7:15-16

Bizi Mısır’dan çıkardığın günlerdeki gibi, Harikalar yarat halkın için. ULUSLAR BUNU GÖRÜNCE , YAPTIKLARI BUNCA ZORBALIKTAN UTANACAKLAR; ELLERİNİ AĞIZLARINA KOYACAKLAR; kulakları sağır olacak.

Yeşaya 41:11

SANA ÖFKELENENLERİN HEPSİ UTANACAK, REZİL OLACAK. Sana karşı çıkanlar hiçe sayılıp yok olacak.

Yeremya 16:19-20

Ya RAB, sen benim gücüm, Kalem, sıkıntı gününde sığınağımsın. Dünyanın dört bucağından ULUSLAR SANA GELİP, ‘Atalarımız yalnız yalanları, Kendilerine hiçbir yararı olmayan Değersiz putları miras aldılar’ diyecekler, ‘İnsan kendine ilah yapar mı? Onlar ilah değil ki!’

Yeşaya 41:8-9

Ama sen, EY KULUM İSRAİL, SEÇTİĞİM YAKUP SOYU, Dostum İbrahim’in torunları! Sizleri dünyanın dört bucağından topladım, En uzak yerlerden çağırdım. Dedim ki, ‘Sen KULUMSUN, seni seçtim, Seni reddetmedim.’

Yeşaya 44:1-2

Şimdi, EY KULUM YAKUP SOYU, Seçtiğim İsrail halkı, dinle! Seni yaratan, rahimde sana biçim veren, Sana yardım edecek olan RAB şöyle diyor: ‘Korkma, EY KULUM YAKUP SOYU, Ey seçtiğim Yeşurun!

Yeşaya 44:21

EY YAKUP SOYU, EY İSRAİL, Söylediklerimi anımsayın, çünkü KULUMSUNUZ. Size ben biçim verdim, KULUMSUNUZ; Seni unutmam, EY İSRAİL!

Yeşaya 45:4

Sen beni tanımadığın halde KULUM YAKUP SOYU ve SEÇTİĞİM İSRAİL uğruna Seni adınla çağırıp onurlu bir unvan vereceğim.

Yeşaya 48:20

Babil’den çıkın, Kildaniler’den kaçın, Sevinç çığlıklarıyla ilan edin bunu, Haberini duyurun, dünyanın dört bucağına yayın. “Rab, KULU YAKUP SOYUNU kurtardı” deyin.

Yeşaya 49:3

Bana, “KULUMSUN EY İSRAİL, Görkemimi senin aracılığınla göstereceğim” dedi.

Mezmurlar 136:22

KULU İSRAİL‘e mülk verene, Sevgisi sonsuzdur.

Yeremya 30:10

Korkma, EY KULUM YAKUP, Yılma, EY İSRAİL diyor Rab…

Yeremya 46:27-28

Korkma, EY KULUM YAKUP, Yılma, EY İSRAİL…

Korkma, EY KULUM YAKUP, Çünkü ben seninleyim” diyor Rab.

Yeşaya 43:10

TANIKLARIM sizlersiniz” diyor Rab, SEÇTİĞİM KUL sizsiniz..

Yeşaya 52:1-2

Uyan, EY SİYON, uyan, kudretini kuşan. Ey Yeruşalim, kutsal kent, güzel giysilerini giy. Çünkü sünnetsizlerle murdarlar kapılarından asla içeri girmeyecek artık. Üzerindeki tozu silk! Kalk, ey Yeruşalim, tahtına otur, Boynundaki zinciri çöz, EY SİYON TUTSAK KIZ.

Yeşaya 53:1

Duyduğumuza kim inanacaktı? Rab’bin kolu kime açığa çıktı?

Yeşaya 52:9-12

Ey Yeruşalim yıkıntıları, Hep birlikte sevinçle haykırıp bağırın! Çünkü Rab halkını avuttu, Yeruşalim’i kurtardı. Bütün ulusların gözü önünde Kutsal kolunu sıvadı, Dünyanın dört bucağı Tanrımız’ın kurtarışını görecek. Çekilin, çekilin, oradan çıkın, Murdara dokunmayın. Oradan çıkıp temizlenin, Ey Rab’be tapınma araçlarını taşıyan sizler! Aceleyle çıkmayacak, Kaçıp gitmeyeceksiniz; Çünkü Rab önünüzden gidecek, İsrail’in Tanrısı artçınız olacak.

Yeşaya 54:7-10

Bir an için seni terk ettim, Ama büyük sevecenlikle geri getireceğim. Bir anlık taşkın öfkeyle senden yüz çevirmiştim, Ama sonsuz sadakatle sana sevecenlik göstereceğim.’ ” Seni kurtaran Rab böyle diyor. “Bu benim için Nuh tufanı gibidir. Nuh tufanının bir daha yeryüzünü kaplamayacağına nasıl ant içtimse, sana öfkelenmeyeceğime, seni azarlamayacağıma da ant içiyorum. Dağlar yerinden kalksa, tepeler sarsılsa da Sadakatim senin üzerinden kalkmaz, Esenlik antlaşmam sarsılmaz” Diyor sana merhamet eden Rab.

Yasanın Tekrarı 7:19

Tanrınız Rab’bin sizi Mısır’dan çıkarmak için yaptığı büyük denemeleri, belirtileri, şaşılası işleri, güçlü ve kudretli elini gözlerinizle gördünüz. Tanrınız Rab şimdi korktuğunuz bütün bu halklara aynısını yapacaktır.

Yeşaya 53:2

O RAB’bin önünde bir fidan gibi, kurak yerdeki kök gibi büyüdü. Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu. Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.

Hoşea 14:6-8

Dallanıp budaklanacaklar, Görkemleri zeytin ağacını, Kokuları Lübnan sedirini andıracak. Yine insanlar oturacak gölgesinde; Buğday gibi gelişecek, Asma gibi serpilecekler; Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar. Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla? Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim. Yeşil çam gibiyim ben, Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.

Yeşaya 53:3

İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.

Yeşaya 49:3, 7-8, 13-15

Bana, “KULUMSUN EY İSRAİL, Görkemimi SENİN aracılığınla göstereceğim” dedi.

İNSANLARIN HOR GÖRDÜĞÜNE, ULUSLARIN İĞRENDİĞİNE, Egemenlerin KULU olana İSRAİL’in Kurtarıcısı ve Kutsalı Rab diyor ki, “SENİ SEÇMİŞ olan İSRAİL’in Kutsalı sadık Rab’den ötürü KRALLAR SENİ GÖRÜNCE AYAĞA KALKACAK, ÖNDERLER YERE KAPANACAK” Rab şöyle diyor: “Lütuf zamanında seni yanıtlayacağım, Kurtuluş günü sana yardım edecek, Seni koruyacağım. Seni halka ANTLAŞMA olarak vereceğim. Öyle ki, yıkık ülkeyi yeniden kurasın, Mülk olarak yeni sahiplerine veresin.

Ey gökler, sevinçle haykırın, Neşeyle coş, ey yeryüzü! Ey dağlar, sevinç çığlıklarına katılın, Çünkü Rab HALKINI avutacak, EZİLENE merhamet gösterecek. Oysa SİYON, “RAB BENİ TERK ETTİ, RAB BENİ UNUTTU” diyordu. Ama Rab, “Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?” diyor, “Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi? Kadın unutabilir, Ama ben seni asla unutmam.

Yeşaya 54:4-7, 11, 14, 17

Korkma, ayıplanmayacaksın, utanma, aşağılanmayacaksın. Unutacaksın gençliğinde yaşadığın UTANCI, dulluk ayıbını artık anmayacaksın. Çünkü kocan, seni yaratandır. O’nun adı Her Şeye Egemen Rab’dir, İsrail’in Kutsalı’dır seni kurtaran. O’na bütün dünyanın Tanrısı denir.” Tanrın diyor ki, “Rab seni TERK EDİLMİŞ, Ruhu KEDERLİ bir kadın, genç yaşta evlenip sonra DIŞLANMIŞ bir kadın olarak çağırıyor: ‘Bir an için seni TERK ETTİM, ama büyük sevecenlikle geri getireceğim. Bir anlık taşkın öfkeyle senden YÜZ ÇEVİRMİŞTİM, Ama sonsuz sadakatle sana sevecenlik göstereceğim.’ ” Seni kurtaran Rab böyle diyor.

Ey kasırgaya tutulmuş, AVUNTU BULMAMIŞ, EZİK kent! Taşlarını koyu harçla yerine koyacak, temellerini lacivert taşıyla atacağım.

Doğrulukla güçlenecek, Baskıdan uzak olacak, korkmayacaksın. Dehşet senden uzak kalacak, sana yaklaşmayacak

Sana karşı yapılan hiç bir silah işe yaramayacak; ve hükümde sana karşı kalkan her dili suçlu çıkaracaksın. Rab KULLARININ mirası budur, ve onların gönenci bendendir, diyor Rab.

Yeşaya 60:14-15

Seni ezenlerin çocukları Gelip önünde eğilecekler; Seni HOR GÖRENLERİN hepsi, ‘Rab’bin kenti, İsrail’in Kutsalı’nın Siyon’u’ diyerek ayaklarına kapanacaklar.  “Kimsenin uğramadığı, TERK EDİLMİŞ, NEFRET EDİLEN bir yer olduğun halde Seni sonsuz bir övünç kaynağı, bütün kuşakların sevinci kılacağım.

Yeşaya 40:2

Yeruşalim halkına dokunaklı sözler söyleyin. Angaryanın bittiğini, SUÇLARININ CEZASINI ÖDEDİKLERİNİ, GÜNAHLARININ CEZASINI RAB’BİN ELİNDEN İKİ KATIYLA ALDIKLARINI ilan edin.

Zekeriya 1:15

Tasasız ULUSLARA ise çok öfkeliyim; çünkü ben biraz öfkelenmiştim, ONLARSA KÖTÜLÜĞE KÖTÜLÜK KATTILAR.

Yeşaya 52:4-5

Egemen Rab diyor ki, “Halkım gurbette yaşamak için önce Mısır’a inmişti. Şimdi de Asurlular ONU (TEKİL ŞAHIS) ezdi. Halkım BOŞ YERE alınıp götürüldü, Benim burayla ne ilgim kaldı?” diyor Rab, “ONUN (TEKİL ŞAHIS) yöneticileri feryat ediyor, Adıma gün boyu sövülüyor” diyor Rab.

Yeşaya 62:2-4, 12

ULUSLAR senin ZAFERİNİ, bütün KRALLAR GÖRKEMİNİ GÖRECEK. Rab’bin kendi ağzıyla belirlediği yeni bir adla anılacaksın. Rab’bin elinde güzellik tacı, Tanrın’ın elinde krallık sarığı olacaksın. Artık sana “TERK EDİLMİŞ”, ülkene “VİRANE” denmeyecek; Bunun yerine sana “Sevdiğim”, ülkene “Evli” denecek. Çünkü Rab seni seviyor, ülken de evli sayılacak.

Yeşaya 53:4-5

Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, Acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, vurulup ezildiğini sandık.  Oysa, bizim isyanlarımızdan o yaralandı, bizim suçlarımızın sonucunda o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.

Hezekiel 36: 6-9, 15

Bu nedenle İsrail ülkesi için peygamberlik et ve dağlara, tepelere, vadilere, derelere de ki, ‘Egemen Rab şöyle diyor: ULUSLARIN AŞAĞILAMASINA hedef olduğunuz için öfkeyle, kıskançlıkla konuştum. Bu nedenle Egemen Rab şöyle diyor: Ant içiyorum ki, ÇEVRENİZDEKİ ULUSLAR DA AŞAĞILANACAKTIR. “ ‘Ama siz, ey İsrail dağları, dal budak salacak ve halkım İsrail için ürün vereceksiniz. Çünkü halkım İSRAİL YAKINDA YURDUNA DÖNECEK. SİZ KAYIRACAK, SİZE YÖNELECEĞİM. İşlenecek, ekileceksiniz.

Artık ULUSLARIN AŞAĞILAMALARINI size işittirmeyeceğim. ULUSLARIN AŞAĞILAMASINA uğramayacaksınız. Halkınızın bir daha tökezlemesine izin vermeyeceksiniz.’ Egemen Rab böyle diyor.”

Yeremya 30:8-13

O gün’ diyor Her Şeye Egemen Rab, ‘Boyunlarındaki boyunduruğu kıracak, Bağlarını koparacağım. Bundan böyle yabancılar onları Kendilerine köle etmeyecekler. Onun yerine Tanrıları Rab’be Ve başlarına atayacağım kralları Davut’a Kulluk edecekler. “ ‘Korkma, EY KULUM YAKUP Yılma, EY İSRAİL’ diyor Rab. ‘Çünkü seni uzak yerlerden, SOYUNU sürgün edildiği ülkeden KURTARACAĞIM. Yakup yine huzur ve güvenlik içinde olacak, Kimse onu korkutmayacak. Çünkü ben seninleyim, Seni kurtaracağım’ diyor Rab. ‘Seni aralarına dağıttığım bütün ulusları tümüyle yok etsem de, Seni büsbütün yok etmeyecek, adaletle yola getirecek, Hiç cezasız bırakmayacağım.’  “Rab diyor ki, ‘SENİN YARAN ŞİFA BULMAZ, BEREN İYİLEŞMEZ. Davanı görecek kimse yok, YARAN UMARSIZ, ŞİFA BULMAZ.

Yeşaya 53:6

Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, Her birimiz kendi yoluna döndü. Ve Rab hepimizin günahını ona yükledi.

Yeremya 29: 4-7

İsrail’in Tanrısı, Her Şeye Egemen Rab, Yeruşalim’den Babil’e sürdüğü herkese şöyle diyor: “Evler yapıp içinde oturun, bahçe dikip ürününü yiyin. Evlenin, oğullarınız, kızlarınız olsun; oğullarınızı, kızlarınızı evlendirin. Onların da oğulları, kızları olsun. Orada çoğalın, azalmayın. SİZİ SÜRMÜŞ OLDUĞUM KENTİN ESENLİĞİ İÇİN UĞRAŞIN. O KENT İÇİN RAB’BE DUA EDİN. Çünkü onun esenliği ile siz de esenlik bulursunuz”

Yeşaya 53:7

O baskı görüp eziyet çektiyse de ağzını açmadı. Kesime götürülen kuzu gibi, kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi açmadı ağzını.

Hezekiel 34:15-16

Ben kendim KOYUNLARIMI güdeceğim, onları kendim yatıracağım. Egemen Rab böyle diyor.  Yiteni arayacak, yolunu şaşıranı geri getireceğim. Yaralının yarasını saracak, zayıfı güçlendireceğim. Ama semizlerle güçlüleri yok edeceğim. KOYUNLARIMI adaletle güdeceğim.

Mezmurlar 18:27

Çünkü HOR GÖRÜLEN ULUSU sen kurtarırsın, Fakat yüksek gözleri alçaltırsın.

Mezmurlar 44:11-22

KASAPLIK KOYUN gibi teslim ettin BİZİ, ULUSLARIN ARASINA DAĞITTIN. Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan. Bizi komşularımızın YÜZ KARASI, Çevremizdekilerin EĞLENCESİ, ALAY KONUSU ettin. ULUSLARIN DİLİNE DÜŞÜRDÜN BİZİ. GÜLÜYOR HALKLAR HALİMİZE …Rezilliğim gün boyu karşımda, utancımdan yerin dibine geçtim HAKARET VE SÖVGÜ DUYA DUYA, ÖÇ ALMAK İSTEYEN DÜŞMAN KARŞISINDA.. SENİN UĞRUNA HER GÜN ÖLDÜRÜLÜYORUZ, KASAPLIK KOYUN SAYILIYORUZ.

Zekeriya 11: 4-7

Tanrım Rab, “KESİME AYRILMIŞ SÜRÜYÜ sen güt” diyor, “SÜRÜYÜ satın alanlar KOYUNLARI kesiyor ama cezalarını çekmiyorlar. KOYUNLARI satanlar da, ‘Tanrı’ya övgüler olsun, zengin oldum!’ diyorlar. Çobanlar kendi SÜRÜLERİNE acımıyor. Çünkü ülkede yaşayan halka artık acımayacağım” diyor Rab, “Herkesi kendi komşusunun ve kralının eline teslim edeceğim. Ülkeyi ezecekler, ben de halkı ellerinden kurtarmayacağım.” Bunun üzerine KESİME AYRILMIŞ SÜRÜNÜN özellikle EZİLENLERİNİ güttüm.

 Yeşaya 53:8

Sürgünden ve yargılamadan götürüldü, Onun kuşağından bunu düşünen kim? mu? Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden yaşayanlar diyarından atıldı, felaket geldi  ONLARA

Kral James Versiyonu (KJV) aşağıda verilen ayetlerde (lamo) kelimesini “ONLAR” olarak çevirmiştir. Ancak, 53:8 ‘de bu çoğul ifadeyi gizlemiştir.

Kendiniz bakın:

Yaratılış 9:26, Yasanın tekrarı 32:35, Yasanın tekrarı 33:2, Eyüp 6:19, Eyüp 14:21, Mezmurlar 2:4, Yeşaya 23:1, Yeşaya 16:4, Mezmurlar 88:8, Mezmurlar 119:165, Mezmurlar 78:24, Mezmurlar 44:4, Yeşaya 30:5, Yeşaya 44:7, Yeşaya 48:21, Ağıtlar 1:19, Habakkuk 2:7, Eyüp 24:17

Mezmurlar 116:9

Yaşayanların diyarında, Rab’bin huzurunda yürüyeceğim.

Yeşaya 53:9

Şiddete başvurmadığı, ağzından hileli söz çıkmadığı halde, Ona kötülerin yanında bir mezar verildi, Ama öldüklerinde zenginin yanındaydı.

Hristiyan çevirmenler, bu ayette de çoğul ifadeyi gizleyerek tekil hale dönüştürmüşlerdir.

בְּמֹתָ֑יו

(b’motov) kelimesi (ölüm-leri) demektir, (ölümü) değil.

Eğer doğru biçimde çoğul olarak öldükleri olarak tercüme edilirse, buradaki kulun bir kişi olmadığı ortaya çıkacaktı.

Sefanya 3:12-20

Orada sadece benim adıma sığınan uysal ve alçakgönüllüleri bırakacağım. İsrailliler’den geride kalanlar haksızlık etmeyecek, YALAN SÖYLEMEYECEK, AĞZINDA HİLELİ SÖZ OLMAYACAK, tok karna yatacaklar ve onları korkutan olmayacak.” Ey Siyon kızı, ezgiler söyle! Ey İsrail, haykır! Yürekten sevin, sevinçle coş, Ey Yeruşalim kızı! Rab, senin cezanı kaldırdı, kovdu düşmanlarını. İsrail’in Kralı Rab seninle. KORKMA ARTIK KÖTÜLÜKTEN.  O gün Yeruşalim’e denecek ki, “Korkma, ey Siyon, gevşemesin ellerin. Tanrın Rab, o güçlü Kurtarıcı seninle. Alabildiğine sevinecek senin için, sevgisiyle seni yenileyecek, ezgilerle coşacak.”Rab, “Bayramlar için çektiğiniz özlemleri sona erdireceğim” diyor, “Bunlar sizin için ağırlık ve utançtır. SİZİ EZENLERİN TÜMÜNÜ CEZALANDIRACAĞIM o gün. DÜŞKÜNLERİ KURTARACAK, SÜRGÜNLERİ TOPLAYACAĞIM. UTANÇ İÇİNDE kaldıkları bütün ülkelerde ONLARI YÜCELTİP ONURLANDIRACAĞIM. O zaman sizi TOPLAYIP YURDUNUZA GERİ GETİRECEĞİM. Göreceksiniz, sizi yeniden bayındır kılacak, DÜNYANIN BÜTÜN HALKLARI ARASINDA YÜCELTİP ONURLANDIRACAĞIM.”

Yeşaya 53:10

Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü, dert verdi. Eğer ( אִם) canını suç sunusu olarak sunarsa tohumunu ( זֶ֖רַע ) görecek ve günleri uzayacak. Rab’bin amacı onun aracılığıyla gerçekleşecek.

Eğer üçleme inanırlarının iddia ettiği gibi İsa, tanrı ise, o halde bir Tanrı’nın nasıl çocukları olabilir ve uzun yaşama sahip olabilir? Tanrı, Kendine mi vaat ediyor? Kendisi ile mi konuşuyor? Tanrı, nasıl kendine bir kutsama verebilir ve Tanrı Kendisi’nin nasıl kulu, hizmetkarı olabilir?

( זֶ֖רַע ) yani tohum kelimesi sadece biyolojik çocukları ifade edebilir. Kilise’ye göre İsa’nın çocukları yoktu. Bu kutsama ona olamazdı.

Yasanın Tekrarı 30:8-10

Siz yine Rab’bin sözüne kulak verecek, bugün size ilettiğim buyrukların hepsine uyacaksınız. Tanrınız Rab el attığınız her işte sizi başarılı kılacak; ÇOK SAYIDA ÇOCUĞUNUZ OLACAK, hayvanlarınızın yavruları, toprağınızın ürünü bol olacak. Rab atalarınızdan nasıl hoşnut kaldıysa, sizden de öyle hoşnut kalacak ve sizi başarılı kılacak. Yeter ki, Tanrınız Rab’bin sözünü dinleyin, bu Yasa Kitabı’nda yazılı buyruklarına, kurallarına uyun ve bütün yüreğinizle, bütün canınızla O’na dönün.

Yaratılış 15:2-4

Avram, “Ey Egemen Rab, bana ne vereceksin?” dedi, “Çocuk sahibi olamadım. Evim Şamlı Eliezer’e kalacak. Bana çocuk ( זֶ֖רַע -tohum) vermediğin için evimdeki bir uşak mirasçım olacak.” Rab yine seslendi: “O mirasçın olmayacak, öz çocuğun mirasçın olacak.”

Yeşaya 45:19

Yakup soyuna ( לְזֶ֥רַע -tohum), ‘Beni olmayacak yerlerde arayın’ demedim. Doğru olanı söyleyen, adil olanı bildiren Rab benim.”

Ayrıca, örneğin şu ayetlerde de “zera” ( לְזֶ֥רַע -tohum) kelimesi daima fiziksel çocukları ifade eder:

Yaratılış 1:21, Yaratılış 1:12, Yaratılış 7:3, Yaratılış 38:8, Levililer 19:20, 1 Samuel 2:20, 1 Krallar 11:39, 2 Krallar 17:20, 1 Tarihler 16:13, Nehemya 9:2, Mezmurlar 22:23, Yeşaya 41:8, Yeşaya 45:25, Yeşaya 65:9, Yeşaya 65:23, Yeremya 7:15, Yeremya 23:8, Yeremya 31:36… 

Yeşaya 53:11

Canını feda ettiği için gördükleriyle hoşnut olacak. Doğru kulum, kendisini kabul eden birçoklarını BİLGİSİYLE aklayacak. Çünkü onların suçlarını o üstlendi

Kilise, İsa’nın dünyayı “BİLGİSİYLE” mi akladığını söyler? Elbette hayır! Kilise’ye göre dünya İsa’nın kanı ile aklanır. Bu ayet, Kilise’nin temel inanç doktrini ile taban tabana zıttır.

Yeşaya, 53.bölümde çarmıha gerilen bir mesihten bahsetmemektedir. Yeşaya, bilgileri ile Tanrı’dan başka Kurtarıcı olmadığına, O’ndan başkası olmadığına tanıklık edecek olan İsrail’in sadık, inançlı kalanlarından bahsetmektedir.

İsrail’in sadık, inançlı kalanlarının görevi, “uluslara ışık” olmak (49:6), sıradan insanların görevi değildir. Bu sadık kalanlar adil, dürüst olacaktır. (Yeşaya 60:21, Sefanya 3.12-20)

Son Günler’de, Yahudi olmayanlar İsrail’in bilgisini öğrenmek için can atacaklar,  Tanrı’yı ve Tora’yı öğrenmek için Yahudilere gelecektir:

Zekeriya 8:23

“O günlerde her dil ve ulustan on kişi bir Yahudi’nin eteğinden tutup, ‘İzin verin, sizinle gidelim. Çünkü Tanrı’nın sizinle olduğunu duyduk’ diyecekler.”

Bu ayette geçen “siz” kelimesinin orjinali “emachem” olup, çoğul şahıstır. Tekil değil.

Eğer Kilise’nin iddia ettiği gibi, Yahudiler İsa hakkında yanılıyor ise, niçin diğer uluslar, mesih Çağı’nda Yahudilerin bilgisini arasınlar?

Çıkış 19:5-6

Şimdi sözümü dikkatle dinler, antlaşmama uyarsanız, BÜTÜN ULUSLAR İÇİNDE ÖZ HALKIM OLURSUNUZ. Çünkü yeryüzünün tümü benimdir. Siz benim için KAHİNLER KRALLIĞI, KUTSAL ULUS olacaksınız. İsrailliler’e böyle söyleyeceksin.”

On Buyruğu almadan hemen önce, İsrail halkına bir vazife verilir. Diğer uluslara Kahinler Krallığı ve Işık olmak, aynı Yeşaya 61:6’da bahsedildiği gibi.

Yeşaya 61:6-7

Sizlerse RAB’BİN KAHİNLERİ, TANRIMIZ’IN GÖREVLİLERİ diye çağrılacaksınız.

Yeşaya 42:6

Ben, Rab, seni doğrulukla çağırdım, Elinden tutacak, Seni koruyacağım. Seni halka antlaşma, ULUSLARA IŞIK yapacağım.

Yeşaya 49:6

Yakup’un oymaklarını canlandırmak, Sağ kalan İsrailliler’i geri getirmek için KULUM olman yeterli değil. Seni ULUSLARA IŞIK yapacağım. Öyle ki, kurtarışım yeryüzünün dört bucağına ulaşsın.

Yeşaya 60:3

ULUSLAR SENİN IŞIĞINA, Krallar üzerine doğan aydınlığa GELECEK.

Özdeyişler 6:23

Bu buyruklar sana çıra, TORA IŞIKTIR…

Zekeriya 8:13, 23

Sizi kurtaracağım, ey Yahuda ve İSRAİL halkı. Siz ULUSLAR ARASINDA NASIL LANET KONUSU olduysanız, şimdi de bereket kaynağı olacaksınız. Korkmayın, yürekli olun! Her Şeye Egemen Rab diyor ki, “O günlerde HER DİL VE ULUSTAN ON KİŞİ BİR YAHUDİ’NİN ETEĞİNDEN TUTUP, “İZİN VERİN, SİZİNLE GİDELİM. ÇÜNKÜ TANRI’NIN SİZİNLE OLDUĞUNU DUYDUK” diyecekler.

Sayım 18:1

Rab Harun’a, “Sen, oğulların ve ailen kutsal yere ilişkin SUÇTAN SORUMLU TUTULACAKSINIZ” dedi, “Kâhinlik görevinizle ilgili SUÇTAN DA sen ve oğulların SORUMLU TUTULACAKSINIZ.

Yeşaya 2:2-5

Rab’bin Tapınağı’nın kurulduğu dağ, son günlerde dağların en yücesi, tepelerin en yükseği olacak. Oraya akın edecek ULUSLARIN HEPSI. BİRÇOK HALK GELECEK, “HAYDİ, RAB’BİN DAĞI’NA, YAKUP’UN TANRISI’NIN TAPINAĞI’NA ÇIKALIM” DİYECEKLER, “O BİZE KENDİ YOLUNU ÖĞRETSIN, BİZ DE O’NUN YOLUNDAN GİDELİM.” ÇÜNKÜ TORA SiYON’DAN, RAB’BİN SÖZÜ YERUŞALiM’DEN ÇIKACAK…. Ey Yakup soyu, gelin Rab’bin ışığında yürüyelim.

Yeşaya 53:12

Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim, Ganimeti güçlülerle paylaşacak. Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı. Pekçoklarının günahını o üzerine aldı, başkaldıranlar için de yalvardı.

Hezekiel 34: 27-30

..Halk ülkesinde güvenlik içinde olacak. Boyunduruklarının bağlarını koparıp onları köle edenlerin elinden kurtardığım zaman benim Rab olduğumu anlayacaklar.

Artık ulusların çapul malı, yabanıl hayvanların yemi olmayacaklar. Güvenlik içinde yaşayacaklar, kimse onları korkutmayacak.

Onlar için ünlü bir fidanlık yetiştireceğim. Artık ülke kıtlıktan yok olmayacak, ULUSLARIN AŞAĞILAMASINA UĞRAMAYACAKLAR. O zaman ben Tanrıları RAB’bin onlarla birlikte olduğumu ve İsrail soyunun da benim halkım olduğunu anlayacaklar.’..

Yeşaya 53:12’ şöyle sona ermektedir: “Pekçoklarının günahını o üzerine aldı, başkaldıranlar için de yalvardı.”

İsrail ulusu nun görevi ile ilgili suçlardan da sorumlu tutuldukları (Sayım 18:1), günahlarının cezasını iki kat ödedikleri (Yeşaya 40:2) (Yeremya 16:18) bize bildirilmişti.

“başkaldıranlar için de yalvardı” olarak tercüme edilen orjinal metin şudur:

  (yafgiya) kelimesi, Hristiyan çevirilerinde “yakardı-yalvardı” olarak tercüme edilmiştir.

53:6 ‘da ise bu kelime ile aynı köke sahip   (hifgiya) kelimesi ise Hristiyan çevirilerinde “yükledi-vurdu” olarak tercüme edilmiştir.  Kelimenin kökü hem “vurmak” hem de “yakarmak” anlamına gelebilir. Ancak, aynı çeviri içerisinde 53:6 ve 53:12’de kelimeye iki anlam verilmiştir. Bölümün bağlamı ve anlam bütünlüğü içerisinde 53:6 ‘da “yakardı, dua etti” anlamı uygundur.

Kaynak:

Rabbi Tovia Singer