SORU: Ben Noah Yasaları ismini nereden almaktadır?

CEVAP: Tüm insanlık, Noah’ın soyundan geldiği için, tüm insanlığın sorumlu olduğu ahlaki kurallara Noah’ın Çocukları Yasaları adı verilmiştir. Bu isim, Babil Talmudu Sanhedrin 56a bölümünde kullanılmaktadır.

SORU: Ben Noah Yasaları, rabbiler tarafından mı icat edilmiştir?

CEVAP: Ben Noah Yasaları, Kutsal Kitap’ın her yerindedir. Kutsal Kitap’ta, Tanrı’nın Sinay Dağı’nda Moşe’ye Tora’yı vermesinden önce uluslara yasalarını bildirdiğini gösteren birçok olay vardır. Bunlardan bazıları:

Eğer Tanrı, yasalarını ilk kez Sinay Dağı’nda Moşe’ye vermiş ise, Yaratılış Kitabı 4.Bölüm’de Kayin, Evel’i öldürdüğünde neyi yanlış yapmıştı?

Yaratılış Kitabı 6.Bölüm’de Tanrı, insanların yeryüzünde kötülük yaptığını, Tanrı’ya isyan ettiklerini gördüğünde insanların yaptığı kötülükler neydi?

Yaratılış Kitabı 18.Bölüm’de Sodom ve Gomore’deki insanların işledikler günah neydi ki, Tanrı o kenti yok etmeye karar vermişti?

Eğer Tanrı, uluslara emirlerini bildirmemiş ise, niçin yeryüzüne Tufan göndermişti?

Iyov neyi doğru yapmıştı ki, “dürüst ve kusursuz biri” olarak tanımlanmıştı (Iyov 1:1)?

Avraam Avinu, Yaratılış Kitabı 18:26-33 ayetleri arasında Tanrı ile konuşurken, Tanrı, Sodom’da elli, kırk, otuz, yirmi, on doğru kişi bulursa kenti yok etmeyeceğini söylediğinde, bahsi geçen kişileri “doğru” yapan neydi?

Tanrı, insanları kendilerine bildirmediği buyruklara uymadığı ya da habersiz oldukları yasaklar nedeniyle cezalandırabilir mi?

SORU: Kutsal Kitap, Yedi Evrensel İlke’nin Moşe’den önce insanlığa bildirildiğini nerede söylemektedir?

CEVAP: İlk altı emir Adam’a verilmiştir. Tanrı, Noah ile Gökkuşağı Antlaşmasını yaptığında bu emirler tekrarlanmış ve bu emirlere 7. emir eklenmiştir. Böylece bunlar Yedi Ben Noah Yasası olarak bilinir hale gelmiştir. Ancak bu yasalar, yedi tekil madde değil, içerisinde çok sayıda alt madde bulunan yedi kategoridir.

Sözlü Tora’da (Babil Talmudu, Tractate Sanhedrin, bölüm 7), bu Yedi Ben Noah Buyrukları’nın tümünün Yaratılış 2:16 ayetinde kodlandığı açıklanmaktadır.

Yaratılış Kitabı’nda farklı ayetlerde açıkça bulunan Ben Noah Buyrukları’nın kaynakları şu ayetler olarak verilebilir:

1.Cinayet işlememek

Cinayete karşı olan buyruk Yaratılış 9:6’da belirtilmiştir: “İnsan kanı döken kişinin kanı, [yine] insan tarafından dökülecektir, çünkü Tanrı, insanı Kendi görüntüsünde yapmıştır.”

2. Yasak cinsel ilişkilerde bulunmamak

Tanrı’nın Yahudi olmayanlara yasaklamış olduğu altı tür cinsel ahlaksızlığın beş tanesi Yaratılış 2:24’te yer alır: “Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.”

Bu ayet açıkça kişinin annesiyle, babasının karısıyla, başka bir erkeğin karısıyla, başka bir erkek ile ve bir hayvanla olan ilişkileri yasaklar. Yahudi olmayan birinin aynı zamanda Yaratılış 20:12’te öğrendiğimiz gibi, anne tarafından kız kardeşi ile de birlikte olması da yasaktır: “Üstelik, Sara gerçekten kızkardeşimdir. Babamız bir, annemiz ayrıdır. Onunla evlendim.”

(Burada, Avraam’ın bunu Avimeleh’i memnun etmek için söylediğine dikkat ediniz. Bu, sadece mecazi olarak doğrudur çünkü; Sara, Avraam’ın erkek kardeşinin kızıdır. Bu nedenle baba tarafından aynı büyükbabaya sahiptirler ki büyükbaba adı sıklıkla “baba” olarak kullanılır.)

Ayrıca, Tanrı’nın Sodom ve Gomore’yi (Yaratılış 19:29-36) yok etmesinden sonra, Lot’un iki kızı ile ilişki utancı ile kanıtlandığı gibi, baba-kız ilişkileri de yasak olan ilişkilere dahil edilir. Bir kadının bir kadın ile olan ilişkileri de aynı şekilde Levililer 18:3’te, Eski Mısırlılar ve Kenanlıların uygulamaları Tanrı’ya karşı ahlaksızlık olarak kabul edilir. Levililer 18:30’da bu uygulamalar “iğrenç gelenekler” olarak adlandırılır.

3. Çalmamak.

Hırsızlık yapma yasağı, Yaratılış 2:16’da Tanrı’nın Adam ve Hava’ya bahçedeki meyvelerden yeme izni vermesinde verilmiştir. Eğer izin verilmeseydi, meyvelerden yemeleri yasak olacaktı, çünkü; varlığın sahibi kendileri değildir. Bu yasak, özellikle karşılığında ölüm cezası olan “İyilik ve Kötülük Bilgisi Ağacı”nın meyvesinden yemeleri durumunda geçerliydi. (Yaratılış 2:17).

Tufan sonrasına dek, Adam ve Hava’ya et/hayvan yemelerine izin verilmediğine, bu nedenle tüm insanların Tufan sonrasına vejeteryan olma zorunluluğu getirildiğine dikkat ediniz. Tanrı, et yemelerine ilk kez Noah ve ailesi gemiyi terk ettikten sonra izin vermiş, bu nedenle Tanrı yaşayan bir hayvandan alınan eti yemeyi yasaklayarak, yedinci emri eklemiştir.

4. Yasalar ve Yargı Sistemi Kurmak

Bu, Şehem, Dina ve Yaakov’un oğullarının hikayesinden öğrenilebilir. Yaratılış 34: 2’de, “Bölgenin başkanı Hivi [ulusundan] Hamor’un oğlu Şehem onu gördü. Onu aldı ve onunla yatıp, ona tecavüz etti.” Onu iradesine karşı “alması” bir kaçırma şeklidir ve bir tür hırsızlık olarak yasaklanmıştır. Şehem kentindeki adamlar bir adil yargılama mekanizması kuramadıkları ve onu suçlarından dolayı mahkum etmedikleri için bu emre uyamadılar ve toplu olarak bu suça ortak olmuş oldular. Yaakov’un oğulları bu nedenle bir mahkeme kurdular, onları mahkum ettiler ve infaz ettiler.

5. Yaşayan bir hayvanın etinden yememek

Bu (yedinci) emir, Noah’a Yaratılış 9:4’te verilmiştir. “Ancak yine de bir hayvanın etini, o hala hayattayken yiyemezsiniz.”

6. Tanrı’ya lanet etmemek.

Levililer 24: 10-17, Çıkış 22:27’deki emri ihlal eden ve öfkeyle lanet eden bir Yahudi’nin olayından ve İlahi buyruğun bunun ölüm cezasını gerektiren suç olarak ilan ettiğini açıklar. Bununla birlikte, Levililer 24:15’te  “Tanrısı’na lanet okuyan “adam adam (” İbranice “איש  איש” , günahını taşıyacaktır.” diye belirtilmektedir. Neden iki kez adam adam kelimesi kullanılmaktadır? Bunun nedeni, tüm insanlığı, Yahudileri ve Yahudi olmayanları dahil etmek içindir. Bu ayetler, Tanrı’ya lanet etmenin Yahudiler için olduğu kadar Yahudi olmayanlar için de yasak olduğunu göstermektedir. (Sanhedrin 56a)

7. Sahte tanrılara tapmamak

Yaratılış 2:16’da şöyle demektedir: “Tanrı adama bir emir verdi ve “Bahçenin tüm ağaçlarından serbestçe yiyebilirsin” dedi.”

İbranice E-lokim kelimesi Tanrı’nın İlahi İsimlerinden biridir. Fakat aynı kelime, çoğul olarak kutsal olmayan, “Benim Önümde, senin için başkalarının tanrıları [muteber] olmasın” ayetinde olduğu gibi, fiziksel veya kavramsal putperestliklere (diğer “tanrılara”) atıfta bulunmak için kullanılır. Bu nedenle, Yaratılış 2:16’daki ifade, yalnızca insanlığa buyruk veren olarak Tanrı’ya hizmet edilmesi ve tapınılması gerektiği anlamına gelir.

Tanah, Tanrı’nın peygamberlerine aktardığı, O’nun her türlü putperestlikten nefreti hakkında ve bütün insanların putperestlikten tövbe ederek, O’na dönmesini arzu ettiğini belirten ifadeleriyle doludur.

SORU: Yedi Ben Noah İlkesi’nin tüm uluslar için geçerli olduğu nerede yazılmıştır?

CEVAP: Tanrı, Noah ile bu evrensel yasaları yenilediğinde (Yaratılış Kitabı 9.Bölüm), yalnızca Noah ve yakın ailesi için değil, Noah’ın soyundan gelen herkes için (Yaratılış Kitabı 9: 8-17), yani tüm milletler için olduğunu belirtmiştir. Bu yasalar, medeni insan toplumu için temel oluşturacaktır.

Tanrı, Moşe’ye Ben Noah Emirlerini ve Noah’ın hikayesini Tora’nın ilk kitabı olan Yaratılış Kitabı’nda kaydetmesini söylediğinde, Moşe’ye bu yedi emrin Tora’da (Tanrı’nın “Ebedi Yaşam Ağacı”) açıklanacak ayrıntılarına göre tüm uluslarca öğrenilmesi ve uygulanması gerektiğini emretmiştir ve bunların Yahudi olmayan milletlerin Gelecek Dünya’da bir pay almaya hak kazanabilmeleri için bir fırsat olacağını bildirmiştir.

Yaratılış Kitabı’ndaki çeşitli anlatılardan, pek çok milletin Ben Noah Yasaları hakkında bilgi sahibi olduklarını, bu buyrukların uygulandığını ya da buyruklardan sorumlu tutulduklarını öğreniyoruz: Kaldeliler (Noah’ı şahsen tanıyan Avraam ile gösterildiği gibi), Peliştiler (Avimeleh ile gösterildiği gibi), Hitiler (Şehem olayı ile gösterildiği gibi) ve Kenaanlılar (Sodom ve Gomore olayı ile gösterildiği gibi).

SORU:Ben Noah’ın ahiretteki durumu nedir?

CEVAP: Ben Noah, “milletler arasındaki dürüst kişiler” (hasid umot ha’olam) olarak tanımlanır. Gelecek Dünya’da pay sahibidirler ve kurtulacaklardır.

Yahudiliğe göre, Tanrı’nın sevgili bir kulu, çocuğu olabilmek veya kurtuluş için Yahudi olmanız zorunlu değildir. Yahudilik, Yahudi olmayanları cehennemlik ilan etmez. Diğer dinlerden bir farkı da budur. Belirli bir ırk, millet, zümreye ait değil, tüm insanlığı kapsayıcı ve kuşatıcıdır.

Ayrıca Yahudilik, insanları cehennem cezası ile korkutmaz ve cennette elde edilecek zevkler ile motive etmeye çalışmaz.

Ölümden sonraki yaşam, test edilebilir, yanlışlanabilir bir konu olmadığı için, bu konuları suistimal ederek propaganda yapmaz, insanları kendi inancına çekmeye çalışmaz.

Kutsal Kitap, sadece bu dünyadaki ölümün bir son olmadığını, ölümden sonra yaşamın var olduğunu, adaletin tam olarak tesis edileceğini, cennet ve cehennem kavramlarının var olduğunu bildirir. Bu konuların ayrıntılarına girmez.

Bir dinin yanlış olduğunu bu konudan da anlayabilirsiniz. Kim sizi doğruluğu test edilemeyecek kavramlar, olaylar ile korkutup, kendi dinine çağırırsa, o inancın yanlış olduğundan emin olabilirsiniz.

SORU: Bir kimse kendisini Noahid olarak tanımlamasa, Ancak Noah antlaşmasındaki yedi buyruğa uygun bir hayat sürecek olsa, bu kişi yine de Noahid kabul edilir mi?

CEVAP: Hayır. Ben Noah yasalarının tümü akla yatkın, kolayca rasyonalize edilebilecek buyruklardır. Dolayısıyla, bu buyruklar kişiye doğal ve mantıklı gelecektir. Bu nedenle, bir kişinin bu buyrukları, Tanrı ona emrettiği için değil, bu buyrukları kişisel olarak mantıklı bulduğu için ya da kendisinin “iyi” bir insan olduğunu düşündüğü için yerine getiriyor olması çok kolaydır. Oysa, bir Ben Noah, bu yasaları kişisel düşünceleri nedeniyle değil, kendisinin üzerinde olan Tanrı bu yasaları emrettiği için yerine getiriyor olmalıdır.

Bir eylemin, eylemi gerçekleştiren kişide değişim gerçekleştirmesi, ancak o kişinin bu eylemleri, kişisel egosunun üzerinde olan, yetki sahibi Tanrı’nın emirlerini yerine getirme bilinciyle gerçekleştirmesi ile mümkündür. Her eyleme, egoyu besleme bilinci değil, Tanrı’ya hizmet etme bilinci eşlik etmelidir.

SORU:Ben Noah olmak ile Yahudilik dini arasındaki ilişki nedir?

CEVAP: Ben Noah olmak, Yahudiliği dini olarak kabul etmek demektir. Ben Noah olmak, bir kişinin Yahudiliği inancı olarak benimsediği ve Yahudi inancının Tanrı ile ilişki kurmak için ideal mükemmel bir yol olduğuna inandığı anlamına gelir.

İnsanlar ister geçiş işlemini gerçekleştirsinler, isterse Ben Noah olsunlar, hepsi Yahudilik dinine geçmiş demektir. Aradaki fark, Yahudiliğe geçiş yapan kişilerin, “Sadece Yahudi inancını izlemek değil, aynı zamanda Yahudi Ulusu’na da katılmak istiyorum. Kimliğimi tamamen değiştiriyorum. Yahudi oluyorum ve bu yüzden Tora’nın bütün buyrukları artık benim üzerimde bağlayıcıdır” demektedir. Geleneğimize göre, Yahudiliğe geçiş yapanlar, zaten her zaman Yahudi’ydi.

SORU: Ben Noah Yasaları’na uymak demek, Kutsal Kitap yerine Rabbinik Yahudilik’e uymak mı demektir?

CEVAP: Kutsal Kitap’a uymak demek, Rabbinik Yahudilik’e uymak demektir. Nasıl mı? Aynı zamanda Tanrı’nın peygamberleri olan Rabbi Yeoşua’ya, Rabbi Yeşaya’ya, Rabbi Hezekiel’e, Rabbi Amos’a, Rabbi Zekeriya’ya, Rabbi Yeremya’ya, Moşe Rabbenu’ya ve elbette Baş Rabbi Tanrı’ya uyuyoruz. Rabbinik Yahudilik budur.

Kutsal Kitabınızı bilin!

Eğer Kutsal Kitabınızı bilirseniz, hiç kimse Tanrı’ya olan inancınızı ve O’nunla olan bağlantınızı çalamayacaktır.