Kabalat Tora

Main Menu

  • Soru-Cevap (Tümü)
  • Kavramlar (Tümü)
  • Kitap (Tümü)
  • Video (Tümü)

logo

Header Banner

Kabalat Tora

  • Soru-Cevap (Tümü)
  • Kavramlar (Tümü)
  • Kitap (Tümü)
  • Video (Tümü)
  • Öznellik [38]

  • Bağ’ın Merkezi [37]

  • Ham neden yaptı? [36]

  • Ham ne yaptı? [35]

  • İki Rol [34]

Kavramlar
Home›Kavramlar›İki Ağacın Hikayesi (11)

İki Ağacın Hikayesi (11)

By Gökhan Duran
16 June 2019
526
0
Share:

Birkaç yıl önce radyoda bir sohbete denk geldim. Taraflardan biri evlenene kadar neden cinsel ilişkiden uzak durmaya karar verdiğini anlatmaya çalışan ciddi ve dindar bir gençti. Karşısındaki dj ise bunu gereksiz buluyordu: “Söyle” dedi, “Normal biri misiniz? Herhangi bir arzunuz yok mu?”

 

Telefonun diğer ucundaki bir sessizlik oldu. Bir sürelik duraksamanın ardından radyo sunucusu devam etti: “Bakın, Tanrı onlara uygun hareket etmenizi istemiyorsa, bu arzuları size neden verdi?”

 

Dindar genç bu soruyu beklemiyordu ve çok fazla cevabı yoktu. Program sona erdiğinde aklım o gençte kalmıştı ve birden kafama şu dank etti: İlk yıllardan bu yana ilkel yılan hala canlı ve iyi durumdaydı. Yılanın iddiası, o kadar zaman geçmesine rağmen, bugün o gün olduğu kadar etkindi: “Tanrı ağaçtan yememeyi söylediyse bile, ne olmuş?”

 

“Tanrı’nın emirleri, her ne olursa olsun, birincil değildir. Tanrı’nın gerçek sesi içinizden gelen, içinizden size konuşan, Tanrı’nın sizin varlığına yerleştirdiği arzu ve tutkulardır. Eğer istekler, arzular Yaratıcı’nız tarafından sizin içine yerleştirilmişse, öyleyse neden bu arzuları yerine getirerek O’nu onurlandırmıyorsunuz?”

 

Tarih boyunca, din karşıtları, bu temel argümanı çeşitli biçimlerde ve farklı kılıflar içerisinde geliştirdiler. Bu saldırıların en güçlülerinden biri, “İyi ve Kötünün Ötesinde” adlı eserin yazarı Alman filozof Friedrich Nietzsche’den geldi. Bu ve diğer yazılarında Nietzsche, organize Batı dinini eleştirdi. Dinin, sanki korkulacak bir şeylermiş gibi dünyadaki zevklerden ve tatlardan uzaklaşma eğilimini reddetti. Tutkunun yaşamın kendisini olduğunu ilan etti. Kişinin tutkudan kaçınması veya tutkusuna bağlanmakta başarısız olması durumunda, en temel insanlık sınavında; yaşamakta başarısız olduğunu söyledi.

 

Yılana verilmesi gereken cevap gerçekte nedir, ya da bu durumda, bu iddianın modern bir temsilcisine verilmesi gereken cevap nedir? Tutkunun hayvanlar için olduğunu ve Tanrı’nın emirlerinin insanlar için olduğunu söylemek güzeldir; hayvanların kendi içlerindeki Tanrı’nın sesine itaat ettiklerini ve insanların ise Tanrı’nın emirleriyle gelen Tanrı’nın sesine itaat ettiğimizi söylemek güzeldir, ama insanlar olarak, tüm tutkuyu toz yığınına sevk etmeye gerçekten hazır mıyız?

 

Arzu üzerinde gerçekten düşündüğünde, övülecek çok yönünün olduğu görülür. Tutku estetik duygumuzu ateşler: güzelliğin hasretini çekmemizi; muhteşem gün batımına ulaşmaya çalışmamızı; çello sesi ile heyecanlanmamızı sağlar. En azından bir dereceye kadar, Nietzsche haklıydı: Bu şeyleri takdir etmemiz, kısmen bizi insan yapan şeydir. Arzudan yoksun olduğum an, hiçbir azim taşımadığım an, sabahları uyanmak için hiçbir nedenim yoktur. Ölmüş sayılırım.

 

Peki, yılan tam olarak nerede yanılmıştır?

 

Yılana gerçekten etkili bir şekilde cevap vermek için, iddialarımızı yeniden ayarlamamız gerekiyor. Arzuya son bir uzun bakış atmamız ve onun çekiciliğini tamamen reddetmek isteyip istemediğimize yeniden bakmamız gerekiyor. Ne de olsa, bir kişi Tanrı’nın Kendisi’nin tutkulu olduğunu iddia edebilir. Çünkü O’nun İsteği o kadar güçlüdür ki, her an Kendisi’ni gerçeklik olarak tezahür ettirmektedir. Tanrı, yoktan bir evren yaratmak istemiştir ve yokluktan varlık yaratmıştır. Yılan, biraz tutkudan ne zarar gelir diye sormaktadır.

 

Tora ve hayatın tadı tuzu

 

Talmud Bilginleri, 18 yüzyıl önce bu akıl yürütmeyi öngörmüşlerdi ve buna cevap olarak kısa ve özlü ama kafa karıştırıcı bir söz öne sürdüler. Bu söz İbranice yazılmıştır ve genelde şu şekilde tercüme edilir:

 

Kutsal Olan, Kutsanmış Olsun, İsrail’e şöyle dedi: Oğlum, Kötü Eğilimi yarattım ve buna panzehir olarak Tora’yı yarattım. Kendinizi Tora’ya dahil ederseniz, kötü eğilimin ellerine teslim edilmezsiniz...

Talmud Kiduşin, 30b

 

İlk bakışta, bilginler kötülük eğiliminin bir sorun, bir hastalık ve Tora’nın da çözüm, hastalıktan kurtulmanın yolu olduğunu söylüyor gibi görünmektedir. Ancak, bazen olduğu gibi, çeviride birçok şey kaybedilmiştir. Orijnal İbranice’de, Talmud, Tanrı’nın Tora’yı Kötü Eğilim için “tavlin” olarak yarattığını söyler. Çoğu çeviri bu “tavlin” kelimesini “panzehir” ya da “merhem” (“panzehiri alırsan … onun ellerine teslim olmayacaksın …”) olarak tercüme der- ama maalesef, “tavlin” kelimesinin anlamı tam olarak bu değildir. Bugün İsrail’e gidip bir dükkana girip tavlin isterseniz, sizi eczaneye yönlendirmezler, bunun yerine, sizi baharat satılan bir yere götürürler ve size maydanoz, adaçayı, biberiye veya kekik seçeneği sunarlar. Çünkü, İbranice’de, “tavlin” baharat demektir.

 

Yani? Tavlin “baharat” olarak tercüme edilirse, Tora’nın Kötü Eğilim için “baharat” olduğunu söylemek ne anlama gelir?

 

Ne tür şeylere baharat koyarsınız?

 

Etin üzerine baharat koyarsınız; yemeklere baharat koyarsınız.

 

İlginç. Kötü Eğilim “et”tir. Şeylere bakmanın ne kadar farklı bir yolu! Issız bir adada sıkışıp kalacak olsanız ve bir yıl boyunca size sadece et ya da baharat verilecek olsa hangisini tercih ederdiniz? Çoğumuz eti tercih edecektir. Baharat harikadır, ama baharatla yaşayamazsınız. Et yakıttır ve et size yaşamak için enerji sağlar.

 

İlk bakışta, bu kavramları bu şekilde görmek şaşırtıcı, hatta inanca aykırı gibi görünmektedir: Kötü Eğilim’in bir şekilde Tora’dan daha “gerekli” olduğunu söylemeye nasıl cüret edersiniz? Ama sabredin ve bilginlerin burada söylediklerini biraz düşünün. Çünkü bu sözün kolayca tercüme edilmesine meydan okuyan sadece “tavlin” kelimesi değildir; “Kötü Eğilim” kavramı da, Tora’nın kendisine “tavlin” olacağı bu terim ile de başa çıkması zordur.

 

“Kötü Eğilim” tam olarak nedir? Gücün Karanlık Yüzü müdür? Boynuzlu ve parlak kırmızı elbisesiyle boynuzlu bir iblis midir? Sol omzumuzun üstünde duran ve kulağımıza kötü tavsiyeler fısıldayan, hor görülen bir melek midir? Kötü Eğilim hakkında düşündüğümüzde, genellikle karanlık metafiziksel ya da hafif çocuksu bir şey düşünürüz. Ama “gerçek hayatta” bu şey nedir?

 

Rabbilerin dilini modern, psikolojik bir dille değiştirirsek, Kötü Eğilim’in, tutkularımızdan, dürtülerimizden, arzularımızdan başka bir şey olmadığını söyleyebiliriz. Aslında, biraz daha ileri gidebiliriz. İbranice’de “Kötü Eğilim” kavramının karşılığı “yetzer hara”dır. Yetzer kelimesinin kökü y’tz’r – dir ki, bu büyüleyici bir şekilde “oluşturmak, yaratmak” demektir. Yetzer hara’yı kelimenin tam anlamıyla çevirirsek, anlaşılır gibi görünüyor – bunun için hazır olun: Kötü (yü) [biçimde] Yaratma dürtüsü. Veya daha kısaca: Yetzer Hara = “ters giden yaratıcılık”

 

Tutkularımız bizi besler; onlar bizi harekete geçiren motorlardır. Özellikle yaratma dürtümüz bu tutkuların en derin ve en temellerinden biridir. Bunun çok sayıda dışa vurumu vardır: Cinsellik; sanatsal çaba; icat etme isteği, keşfetme arzusu, hemen hemen her türlü azim vb; hepsi bir düzeyde yaratıcılığın ifadeleridir.

 

Freud ve Nietzsche’den yüzyıllar önce Talmud böyle bir zorunluluğun insanlık için elzem olduğu konusunda ısrar etmiştir. Enerji olmadan, “et” olmadan, ölüsün.

 

Ancak, Talmud ekler: Ete hala biraz baharat eklenebilir. Bunu dikkatlice düşünelim. Baharat, et için tam olarak ne yapar?

 

Ona yön verir; diğerlerinden farklı tada sahip olmasını sağlar. Baharatsız et yavandır, uygun baharatlarla birlikte ise kralların yemeğidir.

 

Belki de bu, rabbilerin Tora’nın Kötü Eğilim için neden tavlin, baharat olduğunu belirtmelerini açıklar. Tora, en temel, en güçlü dürtülerimize, eğilimlerimize yön verir. Cinsellik, hırs; bu şeyler içimizde yanan ve gitmemizi sağlayan yakıtlardır. Dinin bu kadar ham, göz korkutucu güçlere bakması ve bunlara karşı çıkması, onları bastırması din için ayartıcıdır. Talmud, bununla birlikte, tutkunun korkutucu gücüne cevabın motorları arabalarımızdan atmak, “et”i reddedip açlıktan ölmek olduğunu söylememektedir. Hayır, Tora tutkuyu söndürmek için değil, onu tamamlamak, ona baharat katmak, arzuyu tatmaya değer yapmak içindir.

 

Tora’nın emirleri, tutkuyu üretken, değerli sonuçlara, hatta kutsal çabalara doğru yönlendirmeyi amaçlamaktadır. Tora, tutkunuzu, cinselliğinizi, azminizi hissedin ve yok etmeyin demektedir. Ama şu  şekilde yönlendirin: Siz onları yönlendirin; onların sizi yönlendirmesine izin vermeyin.

 

Dengesizliğin ortaya çıkışı

 

Bu dürtülere, eğilimlere yön verme görevinin bugün bize göründüğü kadar zor olmadığı bir zaman vardı. Ağaç öncesi dünyada tutku ve akıl doğal olarak dengede iken, “ahlaki berraklığa” sahip olmak daha kolaydı. Arzularımızın ahlaki koşulları bozmasından korkmadan, arzu süzgecinden geçmeyen görüş ile kararlar alabiliyorduk. Kendi yaratma isteğimiz, tutkularımız ile bozulmadan Yaratıcı’mızın İsteği’ni algılayabiliyorduk.

 

Ancak, Bilgi Ağacı’ndan yediğimizde o dünya değişti – değiştik. Arzunun kaynağından yedikten sonra, Adam ve Hava içlerinde yanan motorun eskisinden daha güçlü olduğunu hissetti. Evet, artan arzuları onları daha büyük varlıklar haline getirdi, sanki Tanrı’nın Kendisi, Nihai Yaratıcı gibi:

 

..iyiyi ve kötüyü bilen tanrılar gibi olacaksınız…

 Yaratılış 3:5

 

Ancak bir aksaklık vardı: İnsanlık daha güçlü bir motora sahip oldu ama direksiyon aynı kaldı. Tutku ve akıl arasındaki hassas denge bozuldu. Ağaç sonrası dünyada, Adam ve Hava – hepimiz, ikilemle mücadele etmeye bırakıldık: Bir insan, güçlü, devasa bir motoru kolayca alt edilebilen bir akıl ile nasıl yönlendirebilir?

 

Yeni keşfedilmiş korku

 

Şimdi, Adam ve Hava Ağaç’tan yedikten hemen sonra neler olduğuna odaklanarak hikayemizi son bir kez daha okuyalım.

 

Bilgi Ağacı’ndan yedikten hemen sonra Adam, “Bahçe’de dolaşan Tanrı’nın sesini” duyar ve çıplak olduğunu fark ederek gizlenmişti. Adam’ın endişesini kışkırtan, Tanrı’nın söylediği herhangi bir şey değil, yalnızca Tanrı’nın sesinin farkındalığı olması ilginçtir. Yılanın ilk sözlerini yeni dinlemiş, Tanrı’nın benimle dürtülerim aracılığı ile, içimdeki ses aracılığı ile konuştuğu fikrini kabul etmiş iken, tam o anda, içten değil, buna zıt olarak, dışarıdan gelen Tanrı’nın sesini duymak gerçekten sarsıcıydı. Bu, Tanrı’nın insanlarla gerçekten de kelimelerle konuştuğunun çok açık bir hatırlatıcısıydı. Tanrı’nın beklentilerinin, bizi nereye isterse götürmesine izin vereceğimiz içimizdeki motora teslim olmamızdan öteye gittiğinin kesin bir hatırlatmasıydı.

 

Adam’ın endişesi, çıplaklığı ile ilgili rahatsızlık biçimini alır. İlginçtir, Adam’ın burada bahsettiği duygu, çıplak olduğunu farkeden birinden beklendiği gibi utanç değil, ama korkudur:

 

...korktum; çünkü çıplaktım. Bu yüzden gizlendim…

Yaratılış 3:10

 

Korku, utançtan çok farklıdır. Bir kişi benimle alay ettiğinde, toplum içerisinde bir gaf yaptığımda utanırım, öte yandan, benden daha büyük bir şeyi hissettiğimde, kontrolümün ötesinde olan bir şeyden, beni ezebilecek bir şeyden korkarım. Ağaç’tan yemeden önce, Adam çıplak olduğunu iyi biliyordu; sadece bundan korkmuyordu. Cinsellik, eski dünyada, hayatın doğal bir parçasıydı – neden kıyafetlerle uğraşsın? Şimdi ise işler farklı geliyordu. Cinsellik – yaratma isteğimizin biyolojik dışavurumu – şimdi daha güçlüydü, daha baskındı. Çıplaklık – kendi cinselliğimizle doğrudan, süzgeçten geçmeden yüzleşme – şimdi bir korku kaynağı olmuştu.

 

Bu yeni güçlü tutkular, yaratma güdüsü – tanrısal olabilir; sarhoş edici olabilir; ama aynı zamanda beni ezebilir, değil mi? Bu kadar korkutucu bir motoru nasıl yönlendirilebilirsiniz ki?

 

Gücün bedeli

 

Adam ve Hava ağaçtan yedikten sonra, Tanrı onlara karman çorman gibi görünen cezalar verir: Ölüm, doğumda sancı, toprağı işlemede zorluk; yılan karnı üzerinde sürünür ve toz yer. Fakat bu “cezalar” göründüğü kadar rastgele midir?

 

Yılanla başlayalım. Adam ve Hava, yürüyen, konuşan, kendileriyle hayvan dünyası arasındaki temel farklılıkları görmeyi yitirmelerini sağlayan bir yılan tarafından aldatılırlar. Şimdi, bu başarısızlığın sonucu olarak, Tanrı bu karışıklık kaynağını ortadan kaldırır. Artık hayvan dünyası neredeyse insan gibi görünmeyecektir. Yılan şimdi karnı üzerinde sürünecek, bacaklarını ve muhtemelen de konuşma yeteneğini kaybedecektir. Dahası, Hava’nın çocukları ve yılanın soyundan gelenler arasında nefret olacaktır. Kendini bir zamanlar yılanlarla karıştırmış olan insanoğlunun gelecekte bunu yapma olasılığı artık daha düşük olacaktır.

 

Adam ve Hava’yı etkileyen cezalara gelince, bunlar gerçekten ceza mıdır – belki de sadece sonuçlardır? “Motor ve direksiyon” benzetmesine geri dönelim. Üstün yetenekli bir üretici tarafından yapılmış bir aracınız olduğunu hayal edin. Aynı üreticinin ürettiği her şeyle tam bir uyum içinde çalışır – ve kendi içinde tam bir uyum içinde çalışır. Şimdi bazı sorular soralım:

 

Arabanın hareketli parçaları arasında sürtünme yoksa, ne kadar süre dayanır?

 

Sonsuza kadar sürer.

 

Tamam. Diyelim ki arabayı alıp motorla oynuyorsunuz. V4 motorunuzu yeniden yapıp kendinize daha güçlü V8 yapıyorsunuz. Şimdi daha fazla gücünüz var ama bunun da bir bedeli var: Ahenk kayboldu.

 

Sürtünme, dahili olarak sisteme girer. Çok hafif biçimde dengenin dışına çıkan parçalar sürtünmeye başlar ve sonunda aşınırlar. Sistem sonunda bir gün bozulacaktır. Ölüm, insanlık için bir gerçek olur.

 

Sürtünmenin başka tezahürleri de vardır. Tıpkı insanlığın kendi içinde aşınması gibi, kendisini çoğaltmak için de aşınır: Doğum, daha önce zahmetsiz bir deneyimken, şimdi acı veren çetin bir sınav haline gelir. Yaratıcılık, yeni bir yaşamın yaratılması, şimdi daha sarsıcıdır.

 

İnsanlık, ahengin kayboluşunu başka yollarla da hissetmektedir. Kendimizi, Üretici tarafından inşa edilen her şeyle daha az senkronize buluyoruz. Geçmişte doğa Adam’a hediyelerini zahmetsizce sağlarken, şimdi Adam, yaşamını topraktan alnının teri ile kazanmak zorundadır. Geçmişte, etrafımızdaki dünyayla mükemmel bir uyum içindeydik. Şimdi, bir tsunami sahile sessizce yaklaştığında, içgüdüsel olarak bir şeyin yolunda gitmediğini algılayan hayvan dünyasıdır; yüksek bir yere yönelenler onlardır. İnsan, kendi dünyasında, sahilde tatilde, etrafındaki doğal dünyanın sessiz acı çığlığından habersizdir.

 

Bu uyumsuzluğun son bir dışavurumu: İnsanlık, artık evde kendisiyle başbaşa değildir, artık kendisi için yaratılmış bir dünyada da değildir. Bahçe’den sürgün edilmiş olmanın ıstırabını çekmektedir ve yeni ve belirsiz yabancı bu arazide elinden gelenin en iyisini yapmalıdır.

 

Bahçe’deki Adam ve Hava’ya bakışımızın sonuna yaklaşıyoruz. Sonraki bölümde, Tanrı’nın görünüşte gereksizmiş gibi görünen, “neredesin?” sorusu ile birlikte olayları bağlayacağız. Bu sorunun orijinal İbranicesine daha yakından bakıldığında, bu soruya unutulması güç boyutlar getirecektir – belki de bunun aslında bir soru olmadağına dair ilginç bir olasılık da dahil …

 

Ama haydi kendimizin önüne geçmeyelim. Bunu düşünmek için biraz zaman ayırın, sonraki yazımızda görüşeceğiz.

 

Kaynak: Rabbi David Fohrman

Post Views: 735
0
Shares
  • 0
  • +

Leave a reply Cancel reply

0
logo

Yahudilik hakkında makaleler yazıyor, çeviri yapıyor, videolar hazırlıyorum.

Sorularınızın tamamına yanıt vermeye çalışacağım. E-posta ile ya da "iletişim" bölümünden bana ulaşabilirsiniz.

Hakkımda

  • ..
  • ..
  • gokhanduran.bv@gmail.com

Instagram

kabalattora

Öncelikle iddiayı görelim: Mika 5:1 (Hristiyan Öncelikle iddiayı görelim:

Mika 5:1 (Hristiyan İncili’nde 5:2) “Ama sen, Beytlehem Efrata, Yahuda boyları arasında küçük olduğun halde, İsrail üzerine hükümdar olacak bana senden çıkacak. Onun kökeni eskiden, eski günlerdendir” ayetindeki “sen, Beytlehem Efrata” “veata beytlehem efrata” ifadesi eril bir ifadedir. Tanah’ta yer alan şehir isimleri eril değil dişildir. O halde Beytlehem bir şehir olamaz.

Ayrıca, söz konusu ayetin devamında (küçük) “tsair” kelimesi de erildir. Eğer Beytlehem, bir şehri ifade ediyor olsaydı bu kelimeyi niteleyen “tsair” kelimesi de dişil “tsairah” olmalıydı. Öyleyse, beyt-lehem bir şehri değil, Lehem Evi’ni yani Lehem klanını ifade etmektedir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi #hristiyanlık
Tora, Mısır’dan Çıkış Kitabı’nda Yitro Tora, Mısır’dan Çıkış Kitabı’nda Yitro Peraşası’nda 20. Bölüm’de On Temel Buyruğun verilmesinden hemen sonraki Mişpatim Peraşası’nda, söz konusu on ilkenin ayrıntıları verilir ve bu ayrıntılara ilk olarak kölelik ile ilgili yasalarla başlanır (Bakınız Çıkış 21.2-6). Bu peraşada, Tora’nın büyük üslup özelliklerinden birini, bir olayın anlatımından sonra yasaların ilan edilişine geçişi görürüz.

Bu peraşaya kadar Mısır’dan Çıkış Kitabı’nın esas konusu Yahudiler’in Mısır’daki esaretinden kurtuluşu ve özgürlüğe doğru yolculuğudur. Şimdi ise ayrıntılı yasalar, “özgürlük anayasası” açıklanacaktır.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi
Çoğu Hristiyan, Yahudilerin işlemiş olduğu günahlar, yapmış oldukları kötülükler nedeniyle, Tanrı’nın Yahudiler’den yüz çevirdiğini (İbraniler 8:9), Yahudiler ile anlaşmasını bozduğunu, Yahudiler’in artık Tanrı’nın seçilmiş ulusu olmadığını iddia eder.

Sardisli Melito’nun (M.S. 2 Yüzyıl) inanç bildirgesine göre Yahudiler, Tanrı’yı öldürdükleri için, antlaşmayı kaybetmiştir. Bu nedenle Kilise artık “Yeni İsrail”dir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #hristiyanlık #kilise
Kutsal Kitap’ın Yaratılış Kitabı’nın 6-1 Kutsal Kitap’ın Yaratılış Kitabı’nın 6-10 bölümlerinde anlatılan Noah Tufanı’nın, Gılgamış Destanı’nda anlatılan tufan hikayesinden alındığı iddia edilmektedir. İnceleyelim:

Sümerlilerin Ziusudra hikayesi, Akkadlıların Atrahasis Destanı ve Gılgamış Destanları, Yaratılış Kitabı’nda anlatılan Noah’ın Tufanı anlatımına ek olarak Yakın Doğu’da anlatılmış olan tufan hikayeleridir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi #hristiyanlık
Mika 5:1 (2) Kutsal Kitap, Mesih’in doğum yerin Mika 5:1 (2) Kutsal Kitap, Mesih’in doğum yerinin Beytlehem olacağını mı söylemektedir?

Dört kanonik İncil yazarı içerisinde sadece Matta, Yahudi Kutsal Kitabı’ndan alıntılar yaparak, bu ayetlerin İsa tarafından  yerine getirildiğini iddia eder. Her birinin yanlışlığı kolaylıkla gösterilebilecek olan Matta’nın bu iddialarından birine göre Mesih’in doğum yeri Yahudi Kutsal Kitabı’nda belirtilmiştir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudi #yahudilik #hristiyanlık #mesih
Kutsal Ruh

Mezmurlar 33:6 Gökler Rab’bin sözüyle ve onların bütün orduları ağzının nefesi ile yaratıldı.

 

Bu mezmurda, “nefes” olarak tercüme edilen kelimenin orijinali İbranice “ruah” (ר֥וּחַ) kelimesidir. “Ruh” olarak tercüme edilebilir. “Söz” olarak tercüme edilen kelimenin orijinali İbranice “devar” (דְבַ֣ר) kelimesidir. Üçlü Birlik doktrinine iman eden Hristiyanlar, bu mezmurda üçlü birliğe atıf olduğunu savunurlar. Onlara göre, “Ruh” kelimesi ile işaret edilen Kutsal Ruh, “Söz” kelimesi ile işaret edilen de Oğul’dur. Dolayısı ile hem Kutsal Ruh hem Oğul, Yaratılış’a katılmış eş yaratıcılardır.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #hristiyanlık #islam #yahudi
İsa, kaç tane eşeğe bindi? İsa, Yeruşalayim İsa, kaç tane eşeğe bindi?

İsa, Yeruşalayim’e girerken kaç tane hayvana bindi? Dört kanonik İncil’den üç tanesine, Markos 11:7, Luka 19:29-35 ve Yuhanna 12:14’e göre İsa bir tane sıpaya binmiştir. Bu Hristiyan İncili yazarları, kendi hikayelerini, Zekeriya Peygamber’in Mesih’in Yeruşalayim’e sıpaya binerek girişi ile ilgili peygamberliği İsa tarafından yerine getirilmiş gibi yazmışlardır.

Bu sitede onlarca kez gösterildiği gibi, Matta Kitabı’nın yazarı İbranice bilmiyordu ve bu da tuhaf bir sonuca yol açmıştı. Matta Kitabı’nın yazarı, Zekeriya 9:9 ayetinde yer alan peygamberliği yanlış anlamış, Mesih’in Yeruşalayim’e bir yerine iki hayvan üzerinde girdiğini sanmıştır. Yani, Matta’nın “Palmiye Pazarı’nda” İsa, iki hayvanın üzerine binmişti!

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #hristiyanlık #yahudi
Gerçekliği Yönetmek (Haşgaha Pratis) Tanrı, E Gerçekliği Yönetmek (Haşgaha Pratis) Tanrı, Evren'i Nasıl Yaratır? Bölüm 03

Devamı için: kabalat.com

#tanya #torahvisuals #kabalat #hasidizm #Yahudilik #yahudi
Çok tanrılı dinlerde, tanrılar ile cinler aras Çok tanrılı dinlerde, tanrılar ile cinler arasındaki ayrım değişkendir. İyi ve kötü tanrılar olduğu gibi iyi ve kötü cinler de vardır. Tanrılar ile cinler arasında niteliksel bir fark yoktur; hatta cinin bir ismi “kötü tanrı”dır. Bunun nedeni, çok tanrılı dinlerde, doğadaki her büyük olay ve kuvveti yöneten bağımsız bir tanrının var olmasıdır. Bu dinlerde cinlerin tanrılardan farkı; daha az güçlü olmaları, daha az bireyselliğe sahip olmaları, ara sıra tanrılara karşı ayaklanmaları ve bazen de başarılı olmalarıdır. 

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #hristiyanlık #islam
Tanrı kimin kurtulacağını seçti mi? Kalvinis Tanrı kimin kurtulacağını seçti mi?

Kalvinistler neye inanır?

Kalvinistlere göre Tanrı, ezelde, henüz Dünya’ya gelmeden önce insanlardan kimin kurtulacağına kimin ise lanetli olduğuna karar vermiştir.

Tanrı, kurtulmaları için seçilmiş insanları ve lanetlileri dünya hayatında yapacakları iyi veya kötü davranışlara bakmaksızın ezelde belirlemiştir!

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #hristiyanlık #kalvinizm
Kalvinistler neye inanır? Reform Protestanlar ve Kalvinistler neye inanır?

Reform Protestanlar veya Kalvinistler, insanın başlangıçta işlemiş olduğu günah nedeniyle doğasının tamamen bozulmuş olduğuna, kendi günahlı doğasına esir olduğuna, artık kendi kurtuluşu konusunda hiçbir şey yapamayacak durumda olduğuna inanırlar.

Onlara göre insanlar, kendilerini kurtuluşa götürecek iyi işleri seçme özgür iradesine sahip değildirler. Kendi kuvvetleriyle iman edemezler. Tora’daki buyrukları yerine getirerek, iyi işler yaparak yaşama kavuşmak mümkün değildir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi #hristiyanlık
Mezmur 110:1 “Rab, Rabbim’e dedi ki?” Hrist Mezmur 110:1 “Rab, Rabbim’e dedi ki?”

Hristiyan İncili’nde Matta Kitabı’nda İsa, Ferisiler’e dönüp sorar:

Matta 22:42 Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih’le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?”

Yani, günlük konuşma diliyle “Mesih kimin soyundan gelecektir?” diye sormaktadır.

Onlar da, “Davut’un Oğlu” dediler.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #hristiyanlık #yahudi
Mezmurlar 40:6 “bana bir beden hazırladın?” Mezmurlar 40:6 “bana bir beden hazırladın?”

Kilise’nin ana inanç ilkesi, yalnızca kan sunusunun günahı aklayabileceğidir. Bu öğretiye göre, İsa’nın ölümü, her insanın sözde asli günah nedeniyle günahkar doğmasını aklayabilecek tek yoldur.

Sadece kan sunusunun günahı aklayabileceği görüşü, kolayca görülebileceği gibi Yahudi Kutsal Kitabı tarafından yalanlanmaktadır. Örneğin, Mezmurlar Kitabı, Yeşaya, Mika, Hoşea ve Yeremya Peygamberler günahkar insanları günahlarını aklamak için kurbanlara güvenmemesi konusunda uyarmaktadır. Peygamberlerin sözleri Hristiyan inancına tamamen zıttır.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi #hristiyanlık
Daniel 7:13 “Göğün bulutlarıyla gelen insano Daniel 7:13 “Göğün bulutlarıyla gelen insanoğluna benzeyen biri” kimdir?

Hristiyan İncili’nde “İnsanoğlu” terimi birçok kez kullanılır ve İsa bu terimi kendisi için kullanır. (Bkz. Matta 9:6, Matta 10:23, Matta 11:19, Matta 12:8, Matta 12:32, Matta 12:40, Matta 13:37, Matta 13:41-42, Matta 16:13, Matta 16:27-28, Matta 17:9…)

Hristiyan İncili’ndeki “İnsanoğlu” belirli bir kişiyi, İsa’yı tanımlar, belirlilik edatı alır ve ilk harfi büyük harfle yazılır, Daniel 7:13 ‘deki “insanoğlu” terimi ise belirlilik edatı almaz ve “bir” insanoğlu olarak yazılır. Hristiyanlar, Daniel 7:13 ayetini tercüme ederken, “insanoğlu” kelimesinin ilk harfini büyük harfle yazarlar ki, bu terim İsa’yı işaret ediyormuş gibi görünsün. Oysa, ayetin orjinalinde belirlilik edatı olmadığı gibi, İbranice dilinde büyük harf de yoktur. Hristiyanlar, Yahudi Kutsal Kitabı’nın birçok yerinde olduğu gibi, Daniel Kitabı üzerinde de oynama yapmaktan çekinmezler.

Devamı için: kabalat.com

#yahudi #yahudilik #hristiyanlık
Sabah Yıldızı Lucifer Lucifer kelimesi, kelime Sabah Yıldızı Lucifer

Lucifer kelimesi, kelime anlamı olarak “ışık taşıyan” anlamına gelir. “Işık” anlamındaki Latince “lux” kelimesi (Proto Hint Avrupa dilinde “leuk” kelimesi) ve latince “taşıma” anlamındaki “ferre” kelimesinden (Proto Hint Avrupa dilinde “bher” kelimesi) oluşur.

Devamı için: kabalat.com

#yahudi #yahudilik #hristiyanlık
Levililer Kitabı tam olarak Mısır’dan Çıkı Levililer Kitabı tam olarak Mısır’dan Çıkış Kitabı’nın bittiği yerde başlar. Mısır’dan Çıkış 40:34-35 ayetlerinde, Tanrı’nın kevod’unu, Tanrı’nın Kutsiyeti’nin ortaya çıkışını okuruz. Daha önce Sinay Dağı’nda duran Tanrı, tarifini Moşe’ye verdiği ve dağın eteğinde inşa edilen Mişkan’a iner:

"Bulut, Buluşma Çadırı’nı kapladı ve Tanrı’nın Onuru (ukevod) Mişkan’ı doldurdu. Moşe Buluşma Çadırı’na giremedi; zira bulut [çadırın] üzerine çökmüş, Tanrı’nın Onuru (ukevod) Mişkan’ı doldurmuştu."

Devamı için: kabalat.com

#yahudi #yahudilik
Türkçe çevirilerde “peygamber” olarak tercüme edilen kelimenin orijinali İbranice “navi” kelimesidir. Bu kelime aynı dil ailesinde yer alan Arapça’da da “nebi” olarak yer almaktadır. “Navi” kelimesinin kökü “nun, bet ve alef” harflerinden oluşur (נבא). Bu kelimenin kökü “seslenmek” anlamına gelir. “Navi” kelimesi de “konuşan, seslenen” anlamındadır. Bu anlamın en açık örneği Mısır’dan Çıkış 7:1 ayetinde yer alır.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi
“Yazıcıların yalancı kalemi” (Yeremya 8:8) “Yazıcıların yalancı kalemi” (Yeremya 8:8)

Müslümanlar ve Hristiyanlar, Yahudi Kutsal Metinleri’ni didik didik ederek kendi inançlarına destek bulmaya çalışmaktadırlar. Yahudi Kutsal Kitabı’nda bulabildikleri ilgisiz ayetleri öncesi ve sonrasından kopartarak, konuyu değiştirerek, bilerek yanlış tercüme ederek veya kasıtlı biçimde yeni anlamlar vererek, Yahudi Kutsal Metinleri’nden onay aramaktadırlar. Bu konuda belki de an bariz biçimde çarpıtılan ayetlerden biri Yeremya 8:8 ayetidir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi #hristiyanlık #islam
İddia 3: "İşte kendisine destek olduğum, gön İddia 3:

"İşte kendisine destek olduğum, gönlümün hoşnut olduğu seçtiğim kulum! Ruhum’u onun üzerine koydum. Adaleti uluslara ulaştıracak."
(Yeşaya 42:1)
 
Yeşaya 42:1 ‘de “destek olduğum” olarak tercüme edilen “etmak” olarak okunan kelime “ahmed” olarak okunabilir. Bu iki kelime birbirine çok benzerdir. Bu kelimenin orijinali “ahmed”dir, ancak; bu ayette bahsedilen kulun İslam Peygamber’i Muhammed’i gösterdiğini gizlemek için bu kelime “destek olduğum” olarak çevrilmiştir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi #islam
Tanah’ta İslam Peygamber’i müjdeleniyor mu? Tanah’ta İslam Peygamber’i müjdeleniyor mu?

Yahudi Kutsal Metinleri yaklaşık olarak 304.900 kelime içermektedir. Bazı müslümanlar, bu kelimeler içerisinden birkaç ayetin İslam Peygamberi’ni müjdelediğini iddia etmektedir.

Devamı için: kabalat.com

#yahudilik #yahudi
Load More... Takip edin

Mesih Çağı:

  • Soru-Cevap
  • Kavramlar
  • Kitap
  • Video
© Copyright kabalat.com Tüm Hakları Saklıdır.